به گزارش خبرگزاری «حوزه» از ارومیه، حجت‌الاسلام سیدرضی شکوری، در جلسه شورای فرهنگ عمومی شهرستان خوی با اشاره به جایگاه فرهنگ از دیدگاه آیات و روایات، اظهار داشت: فرهنگ از دیدگاه های متعددی مطرح شده که شالوده آنها به معنای آداب، رسوم، باورها و اعتقاداتی کـه بـر مـردم یـک جـامـعه حـاکـم اسـت، خـواه درسـت یـا نادرست می باشد.
مدیر حوزه علمیه خوی در ادامه به اهداف و محتوای کارهای فرهنگی تاکید کرد و افزود: هدف از فعالیت های فرهنگی اشخاص، گروه هـا، مجموعه هـای دولـتی و یا خصوصی این است که آداب و سنن غلط و وارداتی جامعه را برچـینند و سنن صحیح الهی را جایگزیـن سازنـد، بـه عبارت دیـگر برای تغـییر سنـن غلط و حاکمیت سنت های پسندیده، برنامه ریزی و سیـاسـتگـذاری نمـاینـد.
وی با اشاره به وظایف مصوب و قانونی شوراهای فرهنگ عمومی، گفت: بررسی معضلات فرهنگی، ارائه راهکارهای مناسب برای رفع معضلات، ایجاد زمینه همکاری با دیگر شوراها در راستای ارتقاء فرهنگ عمومی، ارائه برنامه مدون و همسو برای هماهنگ کردن دستگاهها، نهادها و مؤسسات دولتی و غیر دولتی در زمینه مسائل فرهنگی، برنامه ریزی در راستای اجرایی کردن تصمیمات اتخاذ شده، اتخاذ شیوه های تشویقی و نظارتی به منظور شکوفایی فرهنگ عمومی، بررسی آثار فرهنگی مترتب بر سیاست ها و در نهایت مطالعه سیاست های فرهنگی ابلاغی و تهیه گزارش های مورد نیاز برای اصلاح فرهنگ عمومی در شهرستان ها از جمله وظایف مهم و قانونی شوراهای فرهنگ عمومی است.
حجت الاسلام شکوری با بیان این مطلب که در روایات نیز تعبیراتی در زمینه فرهنگ است، خاطرنشان کرد: بیشترین تعبیرات به عنوان سنت و سنن می باشد. امیرمؤمنان(ع) در ضمن فرمان حکومتی خود به مالک اشتر وقتی که او را به عنوان والی و استاندار مصر اعزام کردند چنین می فرماید:«هرگز سنّت پسندیدهاى را که پیشوایان این امّت به آن عمل کردهاند و امّت اسلامى به آن انس و الفت گرفته، و امور مردم، به وسیله آن اصلاح شده، نقض مکن! و سنّت و روشى را که به سنّت‌هاى صالحه پیشین زیان وارد سازد، ایجاد منما! که اجر آن براى کسى خواهد بود که آن سنّت ها را برقرار کرده و گناهش بر توست که آن سنّت‌ها را شکستهاى».
امام جمعه خوی همچنین کم کاری و بی برنامه بودن شوراهای فرهنگ عمومی و عدم نظارت را از جمله مشکلات این شوراها برشمرد و تصریح کرد: در هیچ یک از آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) از فرهنگ به معنای مصطلح آن تعبیری وجود نـدارد، لکـن مـسائـل فرهنـگی بـا تعبـیرات دیگر غیر از واژه فرهنـگ مـورد تـوجـه قـرار گـرفته که در بعضی از آیات از فرهنگ به عنوان لسان قوم و یا سُنَن یاد شده است.
انتهای پیام
